امام علی (ع) : روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانی ( قرآن خوانده میشود ولی به آن و دستوراتش عمل نمیشود ) ، و از اسلام جز نامی  باقی نخواهد ماند .   ((مردم خود را مسلمان می نامند در صورتی که دورتر از همه کس به اسلام هستند )) .مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان ، اما از هدایت ویران است.مسجد نشینان و سازندگان بناهای شکوهمند مساجد ، بدترین مردم زمین می باشند ، که کانون هر فتنه ، و جایگاه هرگونه خطاکاری اند ، هرکس از فتنه بر کنار است او را به فتنه بازگردانند ، و هرکس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند ، که خدای بزرگ می فرماید : به خودم سوگند ! بر آنان فتنه ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند!. و چنین کرده است ، و ما از خدا می خواهیم که از لغزش غفلت ها در گذرد.    نهج البلاغه حکمت 369

حضرت محمد (ص) : روزگاری بر مردم بیاید که از قرآن جز نشان بجای نماند ، و از اسلام جز نامی نماند ، مردم خود را مسلمان می نامند در صورتی که دورتر از همه کس به اسلام هستند ، مسجد های آنان ( در ظاهر ) آباد است ولی ( در باطن ) از هدایت ( و حقیقت ) ویران ، فقهای آنان بدترین فقهای زیر آسمان هستند ، قتنه از نزد آنها بیرون آید و به همان ها نیز باز می گردد.   روضة الکافی جلد 2 صفحه 138

سختی دینداری در آخرالزمان

امام کاظم (ع) : به درستی که برای حضرت مهدی (عج) غیبتی باشد و کسی که در آن دوران غیبت ، دینداری کند چون کسی باشد که شاخه درخت خار را به دست بکشد تا برگ و خار آنرا بگیرد ( کنایه از نهایت سختی و آزردگی است ) ، سپس فرمود : برای حضرت مهدی (عج) غیبتی باشد که هر بنده باید از گناه کردن بپرهیزد.      کمال الدین و تمام النعمة جلد 2 صفحه 16

احادیث درباره آخرالزمان

1. امير مومنان(ع): پشتها سنگين شود و حوادث پياپي واقع شود.

2. امير مومنان(ع) : او (حضرت قائم( عج)) هنگامي ظاهر مي شود كه حقيقتها كم اجر و دنباله روها از نابخردان پيروي كنند.

3. امير مومنان(ع): عربها دچار اختلاف شوند اشتياق به ظهور افزون شود.

4. امير مومنان(ع): عفاف و خويشتن داري از جامعه رخت بربندد و ... و شيطان بر همگان چيره شود.

5. امير مومنان(ع): زنها فرمانروايي كنند، حوادث جانكاه و كمرشكني روي مي دهد.

6. امير مومنان(ع): شكافنده ها بشكافند و پيش بتازند ،تيز پروازان حمله كنند.

7. امير مومنان(ع): عراق را فتح كنند و هر نوع اختلافي را با خونريزي پاسخ دهند.

8. پيامبر(ص): براي مردم روزگاري ميرسد كه تنها همّ وغمّشان شكم آنها و شرف آنها تجمّلات زندگي و قبله ي آنها زنهايشان مي گردد.

9. پيامبر(ص): دين و آئين آنها درهم ودينارشان مي باشد، آنها بدترين خلايق هستند براي آنها نزد خدا ارج و مقامي نيست.

10. پيامبر(ص): هنگامي كه روابط نامشروع شيوع پيدا مي كند زلزله زياد مي شود.

11. پيامبر(ص): هنگامي كه براي كارهاي ناشايست تعاون وهمكاري كنند و در احكام دين از يكديگر دوري كنند.

12. پيامبر(ص): انسان به پدر ومادرش جفا مي كند ولي با دوستانش از راه وفا وصفا وارد     مي شود.

13. پيامبر(ص): هنگامي كه تكبّر و خودپرستي در اعماق دلها نفوذ كرد آنطور كه سمها در بدنها نفوذ ميكند.

14. پيامبر(ص): گناهان علني شوند و محرّمات الهي سبك شمرده شوند.

15. پيـامبر(ص): زمـاني مي آيد كه مـردم گـرگ درنده مي شونـد، هر كس گرگ نباشد او را  مي خورند.

16. پيامبر(ص): مردم به انجام منكرات تظاهر مي كنند ... و اموال فراوان براي غنا و موسيقي خرج مي شود.

17. امير مومنان(ع): كسي كه امر به معروف كند، خوار شود و كسي كه مرتكب گناه شود، مورد ستايش قرار گيرد.

18. امير مومنان(ع): هنگامي كه نيازها وگرفتاريها فراوان شود مردم همديگر را نشناسند.

19. امير مومنان(ع): انسان براي استمداد به نزد برادرش برود، او را در قيافه اي ديگر غير آنچه بود مي بيند.

20. امير مومنان(ع): هنگامي كه مرد ها با مردها در مي آميزند و زنها با يكديگر.

21. پيامبر(ص): هنگامي كه امت من نماز را ضايع كنند و از شهوات پيروي كنند.

22. امير مومنان(ع): مرد را براي پوشيده نگه داشتن همسرش سرزنش مي كنند.

23. پيامبر(ص): مرد ها خود را شبيه زنها و زنها خود را شبيه مرد ها مي كنند.

24. پيامبر(ص): هنگامي كه زنها جامه مردان را بپوشند و پوشش حياء از آنها گرفته شود.

25. پيامبر(ص): سپس زماني مي آيد كه قاريان قرآن را مي خوانند ولي از حلقومشان تجاوز نمي كند (عمل نمي شود...).

26. پيامبر(ص): قرآن را طبق خواسته هاي خود توجيه مي كنند و آئين خدا را آراء خود تفسير و تحليل مي كنند.

27. پيامبر(ص): ثروتمندان امت براي سياحت به مكه مي روند ومتوسطين آنها براي تجارتو فقرا براي رياء و تظاهر (افراد خالص كم اند).

28. پيامبر(ص): قرآن با ني و لحن غنا خوانده مي شود، بدون آينكه به هنگام تلاوت با خوف و وحشت از پروردگار همراه باشد.

29. پيامبر(ص): پس مي بيني كه گوش دادن  به قرآن براي مردم بسيار سنگين است و گوش دادن به صداهاي باطل آسسان و فرح بخش شده است.

30. امير مومنان(ع): آلات  لهو و لعب در رهگذر مردم آشكارا به كار گرفته مي شود ،

مردم عبور مي كنند و كسي جرئت نمي كند از آن جلوگيري كند.

31. پيامبر(ص): (در آخر الزمان يعني نزديكي ظهور ) زمين لرزه بسيار مي شود.

32. پيامبر(ص): انتظارميرودكه حتي يك قفيزگندم ويك درهم پول به مردم عراق نرسد.

33. امام صادق(ع): رودخانه ها خشك مي شود و قحطي و گراني پيش مي آيد.

نشانه هاي ظهور

1. پيامبر(ص): سه پرچم در يك سال و يك ماه و يك روزخروج مي كنند

(1ـ سفياني 2ـ خراساني 3ـ يماني )

2. امام صادق(ع): مردي از اولاد عمويم زيد در يمن خروج مي كند.

3. پيامبر(ص): يماني ازشيعيان اميرمومنان (ع) است خروج يماني و سفياني مانند دو اسب مسابقه همزمان به دنبال ييكديگر است.

4. امام صادق(ع): در آن ميان پرچم هاي هدايت از خراسان بيرون آمده با شتابي هر چه تمام تر منازل ررا طي كرده و پيش مي تازند و تعداديي از ياران قائم (عج) در ميان آنها خواهند بود.

5. امام صادق(ع): هنگامي كه پرچم هاي سياه از خراسان به راه افتاد به سويش بشتابيد ولو با سينه خيز رفتن از روي برفها باشد.

6. امام صادق(ع): آگاه باشيد كه آنها (سپاه خراساني) ياران حضرت مهدي (عج) هستند و زمينه ي سلطنت جهاني او را  فراهم مي سازند.

7. امام باقر(ع): (سپاه خراساني) پرچمها را جز به دست حضرت صاحب مهدي (عج) نمي دهند،كشته هايشان شهيد است.

8. امام صادق(ع): قتل نفس زكيّه از نشانه هاي قطعي ظهور است.

9. پيامبر(ص): اگر سفياني را ببيني او را پليد ترين مردم مي يابي.

10. امام رضا(ع): سفياني ويك تن از بني كلب در بيت المقدس كشته مي شوند.

11. امام حسين(ع): تحقيقاً منادي آسماني به نام حضرت مهدي (عج) ندا مي كند ، هر كس كه در شرق و غرب جهان باشد آن ندا را مي شنود.

12. امام صادق(ع): منادي آسماني اول صبح از آ سمان ندا مي كند آگاه باشيدكه حق با علي(ع) و شيعيان اوست اين ندا را هر قومي به زبان خود مي شنود.

13. امام صادق(ع): پناهنده اي به خانه خدا پنا هنده شود آنگاه لشگر سفياني به سوي او فرستاده مي شود چون به سرزمين بيداء مي رسند زمين آنها را در كام خود فرو مي برد.

14. امام باقر(ع): سپاه سفياني در سرزمين بيداء فرو مي آيند پس منادي آسماني بانگ مي زند : اي سرزمين بيداء اين جمعيت را  نابود كن  آنگاه  همگي در كام  زمين  فرو مي روند.  

ياران امام عصر(عج)

1. امير مومنان(ع): در نزد حضرت قائم (عج) صحيفه اي مهر شده است كه اسامي ياران او همراه با ويژگيها و شهرهايشان و ... وكنيه ايشان در آن نوشته شده است.

2. امير مومنان(ع): پدر ومادرم فداي گروهي باد كه اسامي آنها (ياران حضرت قائم (عج))در آسمان معروف و در زمين ناشناخته اند.

3. امير مومنان(ع): آنها در رختخوابهايشان ناپديد مي شوند (جهت ياري حضرت (عج))كه خداي تبارك و تعالي درباره ي آنها فرموده: هر جا كه باشيد همه ي شما را جمع مي كنند.